در محور سیاست خارجی، اختلاف دو شاهزاده اکنون در پرونده حساس لیبی نمایان شده است. امارات از مدتی پیش از نامزدی خاص در انتخابات پارلمانی آینده لیبی حمایت می‌کند؛ انتخاباتی که از سال ۲۰۲۱ تاکنون چندین بار به تعویق افتاده است. هزاع بن زاید تمایل دارد از فاضل لامن، مشاور دوران انتقال سیاسی لیبی از سال ۲۰۱۱، پشتیبانی کند، در حالی که طحنون بن زاید از عارف علی النایض، سفیر پیشین لیبی در ابوظبی بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ و چهره‌ای نزدیک به خاندان حفتر، حمایت می‌کند. این گرایش، که همسو با رویکرد ضدترکیه و ضدقطر خاندان حفتر است، در ابوظبی با استقبال قابل توجهی روبه‌رو شده است.
اختلاف بر سر لیبی اما تنها نشانه‌ای از رقابت گسترده‌تر در درون خاندان حاکم امارات است. از زمان روی کار آمدن محمد بن زاید به‌عنوان رئیس فدراسیون امارات در سال ۲۰۲۲، پس از درگذشت برادرش خلیفه بن زاید آل‌نهیان، توازن قدرت در ابوظبی دستخوش تغییر شده است. او پسر خود خالد بن محمد بن زاید آل‌نهیان، ولیعهد کنونی، را به‌تدریج در رأس تصمیمات داخلی قرار داده است.
در همین چارچوب، طحنون بن زاید ناچار شد مدیریت گروه ادج، مجموعه ملی صنایع دفاعی امارات، را به برادرزاده‌اش خالد واگذار کند. با این حال، او با تمرکز بر دارایی‌های مالی خانوادگی، نفوذ اقتصادی خود را از طریق صندوق سرمایه‌گذاری حاکمیتی ای‌دی‌کیو و شرکت گروه ۴۲ (فعال در حوزه هوش مصنوعی) حفظ و تقویت کرده است. گروه ۴۲ اکنون به محور اصلی تعاملات اقتصادی امارات با غول‌های فناوری جهانی از مایکروسافت و انویدیا تا زیست‌بوم ایلان ماسک تبدیل شده است؛ شخصی که طحنون چندین بار در هفته با او گفت‌وگو می‌کند.
در مقابل، هزاع بن زاید که پیش‌تر استاد عملیات اطلاعاتی و رئیس دستگاه امنیت دولتی امارات بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۶ بود، هنوز شبکه‌های قدرتمند امنیتی و دیپلماتیک خود در خلیج فارس را حفظ کرده است. او هم‌اکنون معاون شورای اجرایی ابوظبی است، نهادی کلیدی که جهت‌گیری‌های اصلی کشور در آن تعیین می‌شود.
بازگشت هزاع به عرصه امنیتی در کنار افزایش نقش خالد بن محمد و تثبیت نفوذ اقتصادی طحنون، تصویری از رقابت آرام اما فزاینده درون خاندان آل‌نهیان را ترسیم می‌کند؛ رقابتی که می‌تواند آینده ساختار قدرت در امارات را تحت‌تأثیر قرار دهد.
